Lees hieronder het interview met Jente in de Flow. 

Jente de Vries, 31 jaar Den Haag (inmiddels Delft), woont in een tiny house, 
werkt als projectleider bij Rotterzwam en organiseert yoga- en mindfulnessretraites met Rock Paper Soul

Wat ben je aan het doen?
“Wonen op negentien vierkante meter in mijn zelfontworpen en zelfgebouwde tiny house maakt me elke dag weer blij. Van huis uit ben ik jurist en bedrijfskundige, ik kon helemaal niet klussen. Maar na een cursus en veel goede raad heb ik een half jaar onafgebroken getimmerd. Nu heb ik een badkamer met een klein bad, een composttoilet, een keuken met twee pitjes, een eettafel, een bankhang-hoek en een loftachtig slaapverdiepinkje. De zonnepanelen op het dak leveren mijn stroom, het hout voor de kachel hak ik zelf en regenwater wordt opgevangen en gefilterd. Met vier andere tiny houseeigenaren
sta ik op een voormalig volkstuinencomplex. Als ik naar buiten kijk, zie ik verwilderde natuur. Een droom.”

Is het nooit afzien, zonder luxe?
“Om de een of andere reden wilde ik altijd al op een hippieachtige manier samenleven met anderen. Veel buiten zijn. Kampvuren maken. Een moestuin delen. Alleen in de winter kunnen de nachten erg koud zijn. En als ik haast heb, is het soms onhandig dat alles – kachel aanmaken, toilet legen – meer tijd kost. Ik woon hier nu dik een jaar, over een half jaar moeten we deze plek weer verlaten. Dat vind ik wel spannend.”

Waar werk je?
“Ik ben projectleider bij Rotterzwam, een bedrijf dat koffiedik ophaalt om oesterzwammen te kweken. Daarnaast organiseer ik met Hanneke
Laaning yoga- en mindfulnessretraites. Na mijn afstuderen ging ik voor het eerst op retraite in een boeddhistisch klooster in Frankrijk, omdat ik toen al voelde dat ik een manier moest vinden om met stress om te gaan. Dat gevoel van niet kunnen ademen, sluipt er nog steeds weleens in.
De retraites zijn er om anderen én mezelf eraan te herinneren hoe belangrijk het is om af en toe stil te staan.”

Hoe belangrijk is duurzaam leven?
“Tijdens mijn master kregen we er een aantal colleges over en ineens kwam het binnen; wat er allemaal aan de hand is in de wereld. Ik kon er niet van slapen. Niet lang daarna richtte ik Kromkommer op, om groenten te redden die om hun uiterlijk worden weggegooid. Duurzaam leven
is voor mij vanzelfsprekend geworden.”